Medytacja

Medytacja  - praktyki mające na celu samodoskonalenie, praktykowane szczególnie przez religie Wschodu, takie jak buddyzm, taoizm, konfucjanizm, hinduizm, a ostatnio także przez niektóre szkoły psychoterapeutyczne. Elementy medytacji dają się również zauważyć w chrześcijaństwie i islamie.

Wbrew łacińskiemu znaczeniu wschodnia medytacja niekoniecznie ma coś wspólnego z namysłem, często jest nawet jego przeciwieństwem, w niektórych szkołach filozoficznych wręcz zaleca się oczyszczenie umysłu z jakichkolwiek myśli i wyobrażeń, joga to zatrzymanie aktywności umysłu. Ten rodzaj medytacji stanowi rodzaj spokojnej obserwacji, a jej nazwy nawiązują do "patrzenia umysłem". Z kolei inne techniki polegają na aktywnej wizualizacji. Wizualizacje są metodą szczególnie często wykorzystywaną w buddyzmie tybetańskim.

Niektóre cele medytacji

• Poprawa zdrowia fizycznego i psychicznego.
• Rozwinięcie mistrzostwa w określonych sztukach bądź rzemiosłach. W tym właśnie celu praktykowali medytację samurajowie.
• Osiągnięcie oświecenia.
• Osiągnięcie pełnej kontroli nad swoim ciałem i umysłem.
• Zespolenie się z bóstwem.
• Zatopienie się w modlitwie.
• Przećwiczenie procesu umierania i nauczenie się kontroli nad nim.
• Usunięcie lęku przed śmiercią.

Cele powyższe wydają się być niekiedy sprzeczne, na przykład kontrola swojego umysłu propagowana w jodze wydaje się być całkowicie przeciwstawna do "stopniowego odpuszczania" i nabierania spontaniczności znanego w zen. Istnieją zatem różne odmiany medytacji, stosowne do różnych jej celów.